Przykłady użycia StructureMap

W pierwszym poście o StructureMap napisałem, że za pomocą StructureMap możemy sobie zdefiniować jaki obiekt ma nam zostać zwrócony dla określonego interfejsu. Ale co jeśli klasa którą chcemy zwrócić w swoim konstruktorze posiada jakiś parametr np. connectionString? Otóż za pomocą StructureMap możemy również podać parametr do konstruktora. Załóżmy, że mamy klasę ResponseService dziedziczącą po interfejsie IResponseService, która w konstruktorze posiada parametr connectionString.

   public interface IResponseService
   {
       string GetMessage();
   }

   public class ResponseService : IResponseService
   {
       public string _ConnectionString {get; private set;}

       public ResponseService(string connectionString)
       {
           this._ConnectionString = connectionString;
       }

       public string GetMessage()
       {
           return "Hello";
       }
   }

Napiszmy teraz BootStraper’a, który poda określonego connectionStringa:

   public class DependencyRegistry : Registry
   {
       public DependencyRegistry()
       {
           For<IResponseService>().Use<ResponseService>();
       }
   }

   public static class BootStrapper
   {
       public static void Bootstrap()
       {
           ObjectFactory.Initialize(x => x.ForRequestedType<IResponseService>().Use<ResponseService>().WithCtorArg("connectionString").EqualTo("localHost:9800"));
       }
   }

W metodzie WithCtorArg podajemy nazwę parametru z konstruktora klasy ResponseService natomiast w metodzie EqualTo wpisujemy connectionString, który chcemy żeby został podany do kontruktora.

Możemy również podać connectionString, który zapisany jest w pliku app.config. Załóżmy, że napisaliśmy sobie taki oto plik app.config:

Napiszmy teraz BootStraper’a, który pobierze wartość ConnectionString z app.config i poda ją do konstruktora klasy ResponseService:

  
   public static class BootStrapper
   {
       public static void Bootstrap()
       {
           ObjectFactory.Initialize(x => x.ForRequestedType<IResponseService>().Use<ResponseService>().WithCtorArg("connectionString").EqualToAppSetting("ConnectionString"));
       }
   }

Na stronie StructureMap można znaleźć jeden z ciekawszych przykładów zastosowania i działania StructureMap. Aby pokazać istotę tego przykładu dopiszmy do naszych klas nową:

   public class MyClass
   {
       public IResponseService _ResponseSerive { get; private set; }

       public MyClass(IResponseService responseService)
       {
           this._ResponseSerive = responseService;
       }
   }

Wszystkie inne klasy, które napisaliśmy wcześniej pozostają bez zmian. Teraz spróbujmy wywołać instancję klasy MyClass za pomocą ObjectFactory:

var obj = ObjectFactory.GetInstance<MyClass>();

Oto jak wygląda nasz obiekt obj:



Jak widać z przedstawionego przykładu, wystarczy, że w BootStrapper’e zadeklarujemy że do interfejsu IResposeService jest przyporządkowany obiekt ResponseService i jeśli spróbujemy za pomocą ObjectFactory uzyskać instancję obiektu (w naszym przypadku MyClass), który w konstruktorze jako parametr pobiera obiekt interfejsu IResponseService, StructureMap sam poda odpowiedni obiekt do konstruktora.